Uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 3 w hołdzie Niepodległej

W piątek, 10 listopada, uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 3 w Sokołowie Podlaskim zamiast w tradycyjnej akademii z okazji Narodowego Święta Niepodległości, wzięli udział w spotkaniu pod Pomnikiem Żołnierzy Armii Krajowej i Struktur Poakowskich na Skwerze NMP.

W piątek, 10 listopada, uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 3 w Sokołowie Podlaskim zamiast w tradycyjnej akademii z okazji Narodowego Święta Niepodległości, wzięli udział w spotkaniu pod Pomnikiem Żołnierzy Armii Krajowej i Struktur Poakowskich na Skwerze NMP. 

Uczniowie klas drugich i trzecich wygaszanego gimnazjum pod pomnik przyszli w towarzystwie nauczycieli i dyrektora Jerzego Ostromeckiego. Zapalili ponad 180 białych i czerwonych zniczy, które ustawili w kształcie litery V i daty „11”.
- Spotykamy się w 99. rocznicę odzyskania niepodległości. Za rok czeka nas rocznica wyjątkowa, bo setna. Dzisiejsza uroczystość jest nietypowa. Nie spotykamy się bowiem na akademii, w sali gimnastycznej, tylko przed pomnikiem Żołnierzy Wyklętych, choć ja wolę nazwę Żołnierzy Niezłomnych – mówił dyrektor Jerzy Ostromecki. Podkreślił, że w szkolnej uroczystości bierze udział Mieczysław Łaba, działacz solidarnościowego podziemia, który walczył o suwerenność naszej Ojczyzny. Później oddał głos Jackowi Odziemczykowi, nauczycielowi historii, autorowi wielu publikacji na temat lokalnych dziejów.
Jacek Odziemczyk zaczął nietypowo. Rozdał uczniom flagi: miasta Sokołów Podlaski, gmin Sterdyń i Sabnie, województwa mazowieckiego, diecezji drohiczyńskiej oraz sztandar VI Brygady Wileńskiej AK. Jak podkreślił, wszystkie symbolizują lokalne i regionalne dążenia do wolnej Ojczyzny.

- Dziś jest inaczej niż zwykle, pod pomnikiem tych blisko 300 ludzi, którzy stracili życie do końca wierni walce o Polskę, za to biało-czerwone V. Żeby Polska był wolna, niepodległa, żeby w ogole była – mówił historyk. – Polski naród przez 123 lata cierpiał w niewoli i w końcu, w 1918 r. wybuchła niepodległość. Jak w dym po nią poszło wielu ludzi w wieku takim, jak wy dziś. Spośród Lwowskich Orląt połowa nie przekroczyła 18 roku życia. Niektórzy z karabinem większym niż oni sami walczyli o Polskę. Ale mało kto dziś wie, że w Sokołowie też mieliśmy nasze Orlęta. W naszym mieście powstały dwie drużyny harcerskie: im. Tadeusza Kościuszki oraz im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Harcerze z tych drużyn poszli w bój jak w dym. O Polsce mówił im. Ks. Antoni Święcicki, prefekt szkolny, który do Sokołowa Podlaskiego przybył z Ukrainy. Ale nie tylko mówił, gdy trzeba było poszedł z nimi na front. Na wojnę polsko-bolszewicką w 1920 r. poszło ponad 50 młodych ludzi, 9  Sokołowskich Orląt zginęło, a 19 zostało rannych. Zginęli, bo Polska to było dla nich cos niezwykle ważnego. Później mieliśmy jeszcze wiele sytuacji, gdy trzeba było z bronią walczyć o wolność. Zawsze byli wśród nich młodzi ludzie, uczniowie. Choć ponosili ofiary, siedzieli w więzieniach, tracili życie. To lekcja, którą powinniśmy przekazywać z pokolenia na pokolenia i wspólnie dbać o naszą Ojczyznę - dodał.

Na zakończenie wszyscy, z wiodącym głosem uczennicy Julii Praskiej, odśpiewali nasz hymn – wszystkie zwrotki „Mazurka Dąbrowskiego”.