Wścieklizna coraz bliżej powiatu sokołowskiego

​​​​​​​Kolejny przypadek tej choroby został stwierdzony na Mazowszu, tym razem w powiecie węgrowskim. Cały teren sąsiedniego powiatu został przez wojewodę zaliczony do obszaru zagrożonego wścieklizną. To oznacza obostrzenia, m.in. obowiązkowe szczepienia dla kotów.

Kolejny przypadek tej choroby został stwierdzony na Mazowszu, tym razem w powiecie węgrowskim. Cały teren sąsiedniego powiatu został przez wojewodę zaliczony do obszaru zagrożonego wścieklizną. To oznacza obostrzenia, m.in. obowiązkowe szczepienia dla kotów.

Pierwsze ogniska wścieklizny wykryto w ubiegłym roku w Warszawie i powiatach okołowarszawskich, stopniowo choroba ta zaczęła się rozprzestrzeniać na coraz większym terenie.

Kilka dni temu Mazowiecki Wojewódzki Lekarz Weterynarii poinformował o wykryciu 24 przypadku wścieklizny w 2022 r. na terenie województwa mazowieckiego. Tym razem choroba została stwierdzona u borsuka padłego w miejscowości Maskymilianów, w gminie Korytnica w powiecie węgrowskim.

W związku z tym wojewoda mazowiecki rozporządzeniem z 6 maja zaliczył teren całego powiatu węgrowskiego do obszarów zagrożonych wścieklizną. W związku z tym właściciele psów mają obowiązek trzymać je na uwięzi lub na ogrodzonym, zamkniętym terenie, a właściciele kotów trzymać je w zamknięciu. Także zwierzęta gospodarskie powinny pozostawać na zamkniętych wybiegach.
Właściciele psów, a dodatkowo także kotów – powinni pamiętać o obowiązkowym szczepieniu zwierzaków przeciwko wściekliźnie – w terminie 30 dni od ukończenia przez nie 3 miesięcy życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia. Za lekceważenie tego obowiązku grozi kara do 500 zł.

Wścieklizna to jedna z najbardziej niebezpiecznych chorób. Nie ma na nią nadal skutecznego lekarstwa. Choroba ta ma drastyczny przebieg i w prawie 100 % przypadków kończy się śmiercią. Na zarażenie wirusem wścieklizny narażone są prawie wszystkie zwierzęta stałocieplne, z człowiekiem włącznie. W Europie najczęściej przenoszą ją: lis rudy, rzadziej jenot, łasica, kuna, borsuk, dzik oraz nietoperz.

Okres wylęgania się choroby u zwierząt trwa około 7-14 dni. Klinicznie rozróżnia się dwie postacie wścieklizny: postać szałową lub postać porażenną. W postaci szałowej u zwierząt dochodzić może do zmiany w zachowaniu, zwierzęta dotychczas płochliwe, zaczynają podchodzić do ludzi, a te dotychczas ufne lub agresywne stają się wycofane, lękliwe, chowają się w ciemne miejsca. Drugie stadium (szałowe) trwa około 1-7 dni. Chore zwierzęta mogą połykać niejadalne przedmioty (np. kamienie), stają się agresywne w stosunku do innych zwierząt i ludzi. U kotów częściej rozwija się postać szałowa wścieklizny. Ostatnie stadium choroby, to postać porażenna, gdzie pojawić się mogą drgawki, śpiączka, porażenie środka oddechowego, porażenie kończyn tylnych, opadnięcie żuchwy i wypadnięcie języka. W końcowej fazie dochodzi do całkowitego porażenia i śmierci.

Dla własnego bezpieczeństwa na terenach zagrożonych wścieklizną nie należy zbliżać się do dzikich zwierząt. W przypadku pokąsania przez zwierzę, ranę należy przemyć mydłem, zdezynfekować i niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Nie wolno też dotykać padłych zwierząt a fakt ich znalezienia – zgłosić to powiatowemu lekarzowi weterynarii.