Do reformy oświaty w Sokołowie Podlaskim trzeba podejść rzetelnie i nie działać za plecami radnych oraz mieszkańców

Nieformalnie dowiedziałam się, że były rozmowy radnych powiatu z niektórymi radnymi RM, potraktowanymi jako komisja oświatowa. Nie była to jednak komisja oświatowa, którą Rada Miejska powołuje uchwałą ze swojego składu, jako komisję doraźną do wykonywania określonych zadań. Komisja taka ma umocowanie prawne w statucie miasta. Zatem rozmowy te, nie miały żadnej podstawy prawnej, bowiem była to komisja „samozwańcza” składająca się tylko z radnych (nie wszystkich) byłego komitetu wyborczego Iwony Kublik.

Nie uczestniczyłam w tych rozmowach i nie wiedziałam o spotkaniach. Nie znam też stanowiska radnych miejskich. Optując zawsze za otwartością i rzetelnością przedstawiania każdego tematu, dotyczącego spraw i problemów naszego miasta, po zapoznaniu się z treścią artykułu i różnorodnymi komentarzami do niego, uważam, że mam obowiązek jako radna RM, przedstawić swoje stanowisko w sprawie tak szczególnie ważnej i drażliwej dla Sokołowa, jak reforma szkolnictwa. Dzięki uprzejmości i otwartości Życia Sokołowa to czynię.

Przed podjęciem się tak trudnego zadania, Radni i Burmistrz powinni przeprowadzić wiele konsultacji społecznych z dyrektorami szkół, nauczycielami i mieszkańcami miasta. Wprawdzie była jakaś ankieta, ale niewiele osób w niej uczestniczyło, bo po prostu nie wiedziało o niej.

Podczas konsultacji społecznych powinno być oczywiście przedstawione warianty planowanych zmian w kilku aspektach: warunków funkcjonowania każdej ze szkół, kosztów utrzymania, oferty edukacyjnej, zapotrzebowania inwestycyjnego, zatrudnienia kadry pedagogicznej i administracji i przede wszystkim dobre warunki nauczania dla dzieci. Oznaczyć plusy i minusy każdej ze szkół, które ewentualnie podlegałyby zmianom, tj. SP Nr 1, SP Nr 3, SP Nr 6

W takiej wersji zmian, jak przedstawiona została w artykule, jestem zdecydowanie przeciwna likwidacji Szkoły Podstawowej Nr 1. Co za tym przemawia w moim przekonaniu? Szkoła powstała w 1938 roku, a w chwili obecnej jest największą szkołą z kilkoma budynkami, salą gimnastyczną z 1995 roku i łącznikiem z 1998 roku, która może pomieścić 700-800 uczniów – obecnie ma 319 uczniów. Szkoła z bardzo dobrą infrastrukturą: 28 sal lekcyjnych, zaplecze do zajęć dodatkowych, świetlica, biblioteka, nowoczesny gabinet stomatologiczny, bardzo dobrze wyposażone zaplecze kuchenne i wiele innych planów na poszerzenie oferty dydaktyczno- administracyjnej. Na terenie przyszkolnym znajduje się plac zabaw boisko do piłki ręcznej i w budowie – nożnej. Obiekt jest bardzo zadbany i swoją kubaturą i możliwościami rozwoju wyróżnia się spośród szkół w mieście (bez szkoły salezjańskiej). Jako jedyna sokołowska szkoła posiada 4 oddziały dwujęzyczne z językiem polskim i angielskim. W ramach remontów i inwestycji szkoła potrzebuje drobnych napraw oraz termomodernizacji, którą można wykonać ze środków projektowych. Nie wymaga dużych inwestycji. Do plusów zaliczyć trzeba bezpieczną lokalizację budynku. Dodam jeszcze, że staraniem i wkładem pracy rodziców powstało boisko, czyli jest to wkład własny rodziców w polepszenie warunków nauczania dla dzieci.

Szkoła Podstawowa Nr 3, to również szkoła z historią. Powstała w miejscu szkoły z okresu zaboru rosyjskiego. Obecny budynek wzniesiono dzięki inicjatywie społecznej i pracy własnej rodziców przy kopaniu fundamentów i innych pracach budowlanych. Oddana dla uczniów w 1962 roku i w czasach swojej świetności mieściła ok. 800 uczniów. Dopiero przy reformie tworzonych gimnazjów przestała być szkołą podstawową, aby w 2017 roku, po kolejnej reformie, powrócić do swojej dawnej formy, czyli szkoły podstawowej. Wprawdzie na początku było tylko 59 uczniów – obecnie jest nabór na 178 uczniów, w tym 29 obcokrajowców. Błędem było „wrzucenie” do jednego budynku Oddziału zamiejscowego Publicznego Przedszkola Nr 2 oraz w 2018 roku – Szkoły Muzycznej I stopnia.

Organizator nie przewidział, że te trzy placówki będą rozwijały swoją działalność i zwiększały liczbę uczniów. W chwili obecnej z pomieszczeń SP korzysta 341 uczniów (SP-178 uczniów, Szkoła Muzyczna - 113, oddział przedszkolny - 50). Żadna z placówek nie ma możliwości zwiększenia liczby uczniów, mimo że chętnych do nauki w tych szkołach jest znacznie więcej niż można przyjąć. Brakuje pomieszczeń we wszystkich placówkach. Brak odpowiedniej liczby pomieszczeń potrzebnych każdej placówce kształcącej, generuje duże trudności w procesie edukacyjnym, w organizacji pracy i w ogólnym funkcjonowaniu.

Uczniowie Szkoły Muzycznej uczą się po południu ze względu na specyfikę nauczania, są to bowiem zajęcia indywidualne. Obiekt jest bardzo zadbany. Wszystkie placówki są dość dobrze wyposażone w sprzęt dydaktyczny, jedynie w pracowni informatycznej SP Nr 3 potrzebna jest całkowita wymiana sprzętu komputerowego. Kilku zmian organizacyjnych wymaga przestrzeń wokół budynku. Koszty administrowania budynkiem są po stronie Szkoły Podstawowej Nr 3. W ramach środków własnych planowane jest wykonanie miejsca wypoczynkowego dla dzieci na terenie zielonym wzdłuż ulicy Repkowskiej.

Potrzeby remontowe – naprawa źle wykonanego pokrycia dachowego hali sportowej i bieżący remont oraz wymiana sprzętu komputerowego w pracowni.

Minusem dla tej szkoły jest lokalizacja, pomiędzy dwoma drogami krajowymi oraz trudności z parkowaniem samochodów rodziców.

Nieprawdą jest, że SP Nr 3 jest szkołą bez perspektyw, ze względu na wymierającą część miasta. Na obrzeżach powstają nowe osiedla ludzi młodych, mających dzieci. Sokołów w tej części prawie połączył się z Karlusinem, dalej Bachorza, Rogów. Dzieci z tych miejscowości również uczęszczają do „Trójki”, a gmina Sokołów, w ramach porozumienia, dokonuje opłat i jest zainteresowana, aby ta szkoła nie została zlikwidowana. Na tzw. starym mieście żyją ludzie, zamarł handel, ale ludzie nie wymarli, jak niektórzy uważają. Dlatego nie ze względów partykularnych, czy sąsiedztwa, ale jako radna tego Okręgu wyborczego, opowiadam się za tym, by nie likwidować „Trójki”, tylko dać jej szansę na rozwój jako samodzielnej szkoły.

Szkoła Podstawowa Nr 6 jest najmłodszą ze szkól podstawowych, dla których organizatorem jest Miasto. Największa liczebnie szkoła - 474 uczniów. Szkoła jest zadbana, ale jest za mało pomieszczeń dla tej liczby uczniów. Część dzieci zaczyna naukę w godzinach późniejszych niż poranne. Szkoła boryka się wieloma problemami i trudnościami:

• mała sala gimnastyczna
• konieczność prowadzenia zajęć wychowania fizycznego na korytarzach szkolnych
• brak boiska, jest tylko plac
• brak parkingu, na placu przyszkolnym przepisy p.poż. nie odpowiadają normom
• małe zaplecze kuchenne i stary sprzęt kuchenny
• brak świetlicy

SP Nr 6, w porównaniu z przedstawionymi szkołami, potrzebuje największych nakładów inwestycyjnych (budowa boiska, ewentualna rozbudowa).

Do minusów, oprócz największych nakładów inwestycyjnych, dochodzi lokalizacja szkoły w miejscu o dużym ruchu ulicznym. Plusem jest dla wielu rodziców dogodna lokalizacja ze względu na miejsce zamieszkania. Gdy w budynku tej szkoły mieściło się Gimnazjum, dzieci z podstawowej szkoły chodziły do SP Nr 1 i SP Nr 2 i nie słyszało się o problemach z lokalizacją.

Przedstawiłam Państwu dane uzyskane podczas odwiedzin Komisji Gospodarki i Spraw Społecznych RM w SP Nr 1, SP Nr 3 (wraz z Muzyczną) i SP Nr 6, kiedy jeszcze pełniłam funkcję Przewodniczącej tej Komisji. Oczywiście, są to dane poglądowe, ale na ich podstawie przedstawiam swoją koncepcję zmiany w szkołach sokołowskich. Uważam, że najkorzystniejsze chociażby z przedstawionych względów, byłoby połączenie SP Nr 6 ze SP Nr 1 na bazie „Jedynki”. Nie rozdzielone byłyby wtedy dzieci. Połączona szkoła mogłaby liczyć 793 uczniów. Jedynka pomieściłby taką ilość uczniów i szkoła nadal rozwijałaby się. „Trójkę” pozostawić jako samodzielną, (ewentualnie pozostawić oddział przedszkolny) i dać jej możliwość zwiększenia naboru, ponieważ „stary” Sokołów wraz z okolicą tego potrzebują. Stoję również na stanowisku wyprowadzenia Szkoły Muzycznej ze Szkoły Nr 3 i przeniesienia jej do budynku SP Nr 6. Przejęcie szkoły i budynku przez ministerstwo dąłoby oszczędności. Tutaj również można byłoby utworzyć przedszkole integracyjne. Jest to bardzo ważna i potrzebna jednostka.

Szanowni Państwo, podzieliłam się z Państwem moimi spostrzeżeniami i wnioskami. Wprawdzie nie są to materiały ze szczegółowymi danymi, ale pozwalają mi na opracowanie własnej koncepcji. Przy czym absolutnie nie kierowałam się żadnymi względami osobistymi, czy sympatiami, jak próbowano mi wmówić. Próbowałam globalnie spojrzeć na problem. Może i Państwu przydadzą się te moje spostrzeżenia i będą inspiracją do właściwej dyskusji społecznej, zainicjowanej przez Radę i Burmistrz. Każdy z Państwa ma własne pomysły i o tym trzeba spokojnie dyskutować, żeby wypracować najlepsze rozwiązanie dla Naszego Miasta.

Na zakończenie przytoczę wypowiedź Przewodniczącego Rady, który uczestniczył w posiedzeniu wyjazdowym naszej Komisji w SP 3:
„Nie może być, jak wcześniej, że dostawaliście państwo gotowe decyzje. Chcemy rozmawiać. Nie jest to z mojej strony deklaracja, że nie będziemy nic zamykać, ale nie jest to też deklaracja, że nie będzie jakichś przekształceń. Nikt nie chce tego głośno powiedzieć, ale przekształcenia jakieś są potrzebne, bojąc się jak ognia, że coś będzie zamknięte. Ale potrzeba czasu, spokoju i dialogu. Problemem nie tylko Sokołowa jest szkolnictwo niepubliczne, wydajemy na nie ogromne pieniądze, choć nie mamy na nie wpływu”.